سال انتشار: 2017

---

چکیده:

عمده‌ی تحقیقات قبلی درباره‌ی بهره‌وری کل عوامل (TFP) در سطح کلان تنها بر تأثیر فنی و پیشرفت فن‌آوری در سطح کشور تأکید دارد، اما تأثیر ساختاری را برای یک گروه از کشورها در سطح انبوه نادیده می‌گیرد. این مقاله تلاش دارد تا تکامل بهره‌وری سبز را با استفاده از انتشار دی‌ اکسید کربن براساس شاخص بهره‌وری لیونبرگر برای گروهی متشکل از 30 کشور عضو سازمان همکاری و توسعه‌ی اقتصادی (OECD) طی سال‌های 2011 – 1971 بسنجد.

ما تجزیه و تحلیلی نوین برای رشد بهره‌وری سبز در سطح کلان ارائه می‌دهیم که تغییرات بهره‌وری را به سه جزء تقسیم می‌کند: پیشرفت فن‌آوری، تغییر کارایی فنی و تغییر کارایی ساختاری. تأثیر ساختاری ناهمگونی در ترکیب ورودی و خروجی را درمیان کشورهایی تجسم می‌کند که می‌توانند بر رشد بهره‌وری در سطحی کلان‌تر تأثیرگذار باشند. در این تحقیق، این تأثیر برای گروهی از کشورها مانند کشورهای OECD محاسبه نشده است.

نتایج ما نشان می‌دهد که شاخص سنتی TFP سبب کاهش رشد سبز شده که از طریق سیاست‌های ریست محیطی مؤثر و کارآمدِ OECD برانگیخته می‌شود. طی دو دهۀ گذشته، رشد بهره‌وری سبز عمدتاً به‌دلیل پیشرفت فن‌آوری بوده است.

---

کلمات کلیدی این محصول:

کلمات کلیدی اصلی این محصول: مقاله بهره وری سبز ، مقاله شاخص بهره وری لیونبرگر ، مقاله خروجی نامطلوب ، مقاله اقتصاد تولید ، دانلود مقاله بهره وری سبز ،  دانلود مقاله شاخص بهره وری لیونبرگر ، دانلود مقاله خروجی نامطلوب ، دانلود مقاله اقتصاد تولید

کلمات کلیدی انگلیسی: Green productivity ، Structural inefficiency ، Luenberger productivity indicator ، Undesirable output