چکیده:

یکی از ویژگی های دادگاه ویژه لبنان که آن را از سایر محاکم کیفری بین المللی (بجز دادگاه نظامی بین المللی نورنبرگ) متمایز می کند اساسنامه آن است که محاکمه غیابی را مجاز می داند. اساسنامه چنین محاکماتی را در صورتی مجاز می داند که یک متهم از حضور در دادگاه یا حتی انتخاب وکیل استنکاف می ورزد اما فقط در صورتی که کیفرخواست به متهم ارائه نشده باشد یا وی از آن مطلع نشده باشد در رسانه ها منتشر می شود یا به اطلاع کشور محل اقامت یا کشور متبوع متهم می رسد. ماده 22 (3) اساسنامه دادگاه لبنان با پیروی از رویه دیوان اروپائی حقوق بشر محاکمه مجدد را مجاز می داند مگر در موردی که متهم غایب وکیل مدافع منتخب خود در دادگاه داشته باشد. نگارنده بیان می دارد که حق نسبت به محاکمه مجدد در این موارد به کار نمی رود: یا در جائی که (i) متهم صراحتا از حق حضور خود صرف نظر می کند اما از انتخاب وکیل قصور می ورزد یا (ii) در جایی که قصور یک دولت در تحویل متهم به دادگاه جایگزین استنکاف متهم از تسلیم ارادی به دادگاه نشود. وی همچنین استدلال می کند که با وجود ماده 5 (1) که به نظر می رسد دادگاههای لبنان را از محاکمه مجدد افراد محکوم دادگاه بین المللی لبنان باز می دارد. حق محاکمه مجدد بعد از محاکمه غیابی در دادگاههای لبنان وجود دارد. نهایتا وی به موضع کشورهایی که محاکمه غیابی را ممنوع کرده اند. ولیکن درخواست تحویل محکوم غیابی را به منظور اجرای حکم دارند، توجه می کند و بیان می کند که یک توافق موقت بین کشور مورد بحث و دادگاه لبنان مورد نیاز است.

---

کلمات کلیدی این محصول در سایت فایلینجا: مقاله ترجمه شده حضور در دادگاه ، مقاله با ترجمه حضور در دادگاه ، ترجمه آماده حضور در دادگاه