سال انتشار: 2011

---

چکیده:

کارل فون کلاوسویچ، در مقاله کلاسیک خود که اغلب مورد استناد قرار گرفته است اما کمتر خوانده شده است، به نام درباره جنگ، مشهور است که جنگ را به عنوان وسیله­ ای برای گسترش سیاست می­ داند. دقیقا همان چیزی که در حال حاضر این معنی عبارت که در همه جا بیان می ­شود، موضوع بحث­ های علمی محسوب می شود. با این حال، به طور کلی، اتفاق نظر وجود دارد که کلاوسویچ از سیاست­گذاران خواست تا استفاده خود از نیروی نظامی را به اهداف سیاسی که آرزو داشتند به آنها دست یابند گره بزنند. با هماهنگ کردن اهداف و ابزار، رهبران سیاسی می ­توانند ریسک را کاهش دهند و از خطراتی مانند پدیده­ای که اکنون آن را خزش ماموریت می نامیم، اجتناب کنند.

این اجماع همچنین به پروسس قرن نوزدهم به عنوان الگویی برای دستیابی به دیدگاه کلاوسویچ اشاره می ­کند؛ اتو فون بیسمارک، فرمانروای پروس / آلمان، اهداف جنگ خود را محدود به توانایی­ های ارتش پروس کرد، در حالی که به شدت مراقب بود که کشور خود را در یک جنگ طولانی درگیر نکند، زیرا می ­ترسید پیروز نشود. بنابراین، او درک درستی از مواردی داشت که نیروی نظامی می­توانست به آنها دست یابد و شاید مهمتر از آن می­ دانست که به چه مواردی نمی ­تواند دست یابد. در نتیجه او آلمان متحد را تحت سلطه پرسی قرار داد که هدف استراتژیک او در ازای هزینه مناسبی از منابع کشور او بود.

---

کلمات کلیدی اصلی این محصول: مقاله تفکر استراتژیک ، مقاله جنگ جهانی اول ، دانلود مقاله تفکر استراتژیک ، دانلود مقاله جنگ جهانی اول

کلمات کلیدی انگلیسی: Strategic thinking , First world war