سال انتشار: 2000

---

چکیده

کامپوزیت های MO-Cu با مقدار مولیبدن تا 85 درصد وزنی را، می توان یا با نفوذ یک اسکلت مولیبدن از پیش زینتر شده، در مس مایع، و یا با زینترینگ فاز مایع مخلوط پودرهای Mo و Cu پردازش کرد. تاثیر اندازه ذرات، دمای زینترینگ، و زمان زینترینگ، بر متراکم سازی و تکامل ریزساختاری، در هر دو روش فوق مقایسه شده ند. اثرات اضافه کردن فلزات واسطه بر تراکم Mo-Cu نیز بررسی شده است. سرعت متراکم سازی زینترینگ فاز مایع Mo-Cu بسیار کندتر از زینترینگ فاز مایع سنتی بوده و شبیه به سرعت متراکم سازی حالت جامد مولیبدن عنصری می باشد. علاوه بر این، رفتار تراکمی ضعیف و عدم ترسیب یک باره برای کامپوزیت هایی با مقدار مس تا 50 درصد حجمی، نشان می دهد که زاویه دوسطحی بزرگ سیستم Mo-Cu، تشکیل یک اسکلت سخت مولیبدن در طول زینترینگ فاز مایع را تثبیت می کند. نتایج حاصل از یک شبیه سازی کامپیوتری که انتقال جرم رخ داده از طریق مکانیسم های حالت جامد و فاز مایع را نیز در نظر می گیرد. نشان می دهد که حلالیت مولیبدن در مس برای متراکم سازی سریع کافی است، اما تایید می کند که رفتار زینترینگ مولیبدن با 20 درصد حجمی مس، توسط زینترینگ اسکلتی حالت جامد، به خوبی توصیف می شود. در این مورد فاز مایع، زمخت شدن ریزساختاری را توسط ترسیب مجدد محلول افزایش می دهد، اما به دلیل اسکلت سخت مولیبدن، سهم کمی در متراکم سازی دارد.

---

کلمات کلیدی: زینترینگ، کامپوزیت ، کامپوزیت مولیبدن ، کامپوزیت مس ، مولیبدن