چکیده:

در بیست و پنج سال واپسین قرن بیستم شاهد تغییر چشم گیری در درک خلق ارزش سهامدار بوده­ ایم. در اکثر دوره­ های زمانی این قرن، دارایی­ های مشهود بعنوان منبع اصلی ارزش کسب و کار در نظر گرفته شده ­اند. این دارایی ­ها شامل دارایی های ساخت و ساز، زمین و املاک یا دارایی­ های مالی مانند دریافتنی­ ها و سرمایه­ گذاری­ ها هستند. ارزش این دارایی­ ها برحسب قیمت و یا ارزش معوقۀ آنها به همان صورتی که در ترازنامه نشان داده شده بود تعیین می­ شد. بازار از دارایی­ های نامشهود آگاه بود ولی ارزش آنها مشخص نبود و بخصوص مقدار آن مشخص نمی­ شد. حتی امروزه نیز ارزشیابی سودآوری و عملکرد کسب و کارها بر شاخص­ هایی نظیر بازگشت سرمایه، دارایی­ ها یا موجودی خالصی تمرکز دارد که دارایی­ های نامشهود را از مخرج کسر حذف می­ کنند.

ملاک های سنجش نسبت های قیمت (بعنوان مثال، نسبت قیمت به ارزش دفتری) نیز ارزش دارایی­ های نامشهود را حذف می کنند زیرا این دارایی­ها در ارزش های دفتری حسابداری وجود ندارند. این بدین معنا نیست که مدیریت قادر به درک اهمیت دارایی­ های نامشهود نمی­باشد. برندها، تکنولوژی، حق اختراع ­ها و کارمندان همیشه در مرکز موفقیت شرکت ها قرار داشته­ اند ولی به ندرت ارزش آنها با صراحت تعیین شده است.

کلمات کلیدی اصلی این محصول: ترجمه ارزش گذاری برند ، ترجمه آماده ارزش گذاری برند

کلمات کلیدی انگلیسی: Brand Valuation