چکیده:

درمان‌های کلاس دوم، ممکن است به هر دو صورت یک و یا دو فاز مدیریت و انجام شود. جدای از گزینه عمل‌های جراحی غیرتهاجمی، گزینه‌های‌ها و موارد غیراستخراجی که شامل بهره‌گیری از سرافزار، ابزارهای فانکشنال قابل خارج‌سازی (مانند بلوک‌های دوگانه و فعال سازها) و یا ابزارهای فانکشنال ثابت شده (مانند هربست؛ مارا - تولیدکننده ابزارهای ارتودنسی، استورتوانت ، دبیلو.آی ) می‌‌شوند، که در بیشتر موارد پیش از انجام درمان کامل، به‌وسیله براکت‌ها آن‌ها را در روشی دوفازی [یا دوبخشی] به کارمی‌‌برند. به صورت جایگزین نیز یک روش تک‌فاز [یا یک بخشی] در درمان‌های کامل به شکلی رایج‌تر شده است، و مطلوبیت بیشتری پیداکرده‌ است. که با براکت‌ها‌ ترکیب شده با سرافزارها و یا الاستیک‌ها ‌ترکیب می‌شود، که نیازمند همکاری بیشتری از سوی بیمار است. یا آنکه برای کاهش شکایات از یک تصحیح‌کننده کلاس دو ثابت (مانند فروسو FRD-‌ترام یونیتک ) ممکن است بهره‌گیری شود. ابزارهای فانکشنال برای ثابت‌کردن محکم می‌‌تواند که شامل هربست و مارا باشد که در این بخش به توضیح آن‌ها می‌‌پردازیم. درحالی‌که، متغیرهای انعطاف‌پذیر ثابت (که بیشتر زمان‌ها به نام تصحیح کننده‌های کلاس دو شناخته می‌شود) در فصل هفتم توضیح داده خواهد شد. ابزارهای فانکشنال، معمولاً در زمانی به‌ کار گرفته می‌شود که هم قوس دندانی و هم عملکردهای اصلی به‌وسیله نگهداشتن فک به دور از موقعیت طبیعی باقی مانده‌اش [قابل دستیابی باشد] [1]. به‌همین خاطر، این توصیف‌ می‌‌تواند که بهترین شکل توضیح‌دهنده علت به کارگیری ابزارهای متناسب محکم را مانند هربست و مارا باشد. هرچند، با به کار بردن ابزارهای غیرمحکم مانند فروسز و یا کشسان‌ها(الاستیک‌ها) ، برخی از نقص‌های قابل مشاهده در فک ممکن است که رخ دهد. ابزار فانکشنال ممکن است که به عنوان یک کمک‌کننده در اصلاح رشد به کار برده شود، اما با توجه به چشم اندازهایی که درمان‌های بالینی [2-4] نشان داده‌اند، شتاب رشد اولیه در اینجا می‌‌تواند که در طول زمان متفاوت باشد، شاید که بهتر باشد از تصحیح کننده‌های ثابت کلاس دوم بهره برد. هرچند، که بنابر قراردادهای جاری این اصطلاح به نام ابزارهای فانکشنال ثابت شده(FFA) شناخته می‌شود.

---

کلمات کلیدی: ابزارهای فانکشنال ، ابزارهای فانکشنال ثابت ، ابزارهای دندانپزشکی